16 فروردین سال 99- بیست و سه سال گذشت

16 فروردین سال 76 من ستاره دنباله داری رو توی آسمون مشاهده کردم. چنان دیدن اون ستاره برام هیجان انگیز بود که اون رو روی یه کاغذ نوشتم و چسبوندم گوشه اون قسمت از کمد که مال من بود. تنها جایی که مال من بود اون قسمت کوچیک در دار تو اون کمد بود.

اون کمد الان یه گوشه تو راه پله بالا افتاده و من اون روز دیدم اون نوشته رو که چسبونده شده بود اون گوشه.

اسم اون ستاره دنباله دار هیل باپ بود. این ستاره هر 3200 سال یه بار به سمت زمین می آد. یعنی بار قبلی حدود 1200 سال قبل از میلاد مسیح اومده بوده و بعد اون سال و دفعه بعدی خدا می دونه رو زمین چه خبره.

اسم این ستاره رو اون زمان به اشتباه هالبات نوشتم. اخبار چیز مهمی راجع بهش نمی گفت و این کلمه ای بود که به گوشم خورد. یه ستاره دنباله دار با یه شهاب سنگ خیلی فرق داره. یه ستاره دنباله دار یه نقطه بزرگ و درخشانه و که یه دنباله خیلی بزرگ و هیجان انگیز پشتش داره و همین جوری تو آسمون ثابته. شب ها و شب ها کارم این بود برم روی پشت بوم و اون ستاره رو نگاه کنم و به خودم بگم بار بعدی که نزدیک زمین بشه من مرده ام و حتما روح من میتونه بره روی اون ستاره دنباله دار بشینه و این بار از اونجا زمین رو تماشا کنم.