سیزده شهریور 99- عبادت

سلام امیدم. نمی دونم وقتی بزرگ شدی چه دیدگاهی نسبت به مذهب داری. وقتی بچه اید خیلی خوبه. این چیزها براتون بی مفهومه. من تمام سعی ام رو می کنم تا بتونی بدون تعصب به مقوله دین و مذهب فکر کنی. اما محیط همراه نیست.

من نماز می خونم. از هشت سالگی شروع کردم به خوندن نماز. کسی بهم یاد نداد. تو مسجد از پیشنماز یاد گرفتم و تو همون مسجد نماز خوندم. یادمه اون ته مسجد می نشستم و سعی می کردم تا همراه بقیه بخونم. اولین چادرم سفید بود با گل های ستاره ای شکل بنفش و آبی. نه سالم که شد تو جشن تکلیف به علت آبله مرغون غایب بودم. وقتی رفتم مدرسه دیدم همه دارن نماز می خونن. لجم گرفت. دیگه نخوندم تا 15 سالگی! 

الان می خونم نماز رو . سال هاست که می خونم. زمانی بود که متعصب مذهبی بودم و کلی دعا و قرآن می خوندم. الان اون جوری نیستم. حتی نسبت به خیلی از مسایل واجب دین اسلام بی توجهم. من مرجعیت مذهبی رو قبول ندارم و این یعنی بیان همه عبادات بر اساس تفکرات شریعت اسلام بر باده.

نمی دونم نماز می خونی و روزه میگیری و خمس و زکات میدی یا نه. اما ازت یه خواهش دارم مامان. 

اگر روزی، لحظه ای نمازی که خوندی یا فریضه ای که به جا آوری باعث شد تا خودت رو بالاتر ببینی از یکی دیگه، اگر باعث شد خودت رو بهتر ببینی، ازت خواهش می کنم اون نماز و روزه رو ترک کن چون نه تنها باعث صواب نیست که راهت رو به طرف گمراهی باز می کنه.

چار هندو در یکی مسجد شدند

بهر طاعت راکع و ساجد شدند

هر یکی بر نیتی تکبیر کرد

در نماز آمد بمسکینی و درد

مؤذن آمد از یکی لفظی بجست

کای مؤذن بانگ کردی وقت هست

گفت آن هندوی دیگر از نیاز

هی سخن گفتی و باطل شد نماز

آن سیم گفت آن دوم را ای عمو

چه زنی طعنه برو خود را بگو

آن چهارم گفت حمد الله که من

در نیفتادم بچه چون آن سه تن

پس نماز هر چهاران شد تباه

عیب‌گویان بیشتر گم کرده راه

ای خنک جانی که عیب خویش دید

هر که عیبی گفت آن بر خود خرید

زانک نیم او ز عیبستان بدست

وآن دگر نیمش ز غیبستان بدست

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

أَرَأَيْتَ الَّذِي يُكَذِّبُ بِالدِّينِ ﴿۱﴾

آيا كسى را كه [روز] جزا را دروغ مى‏ خواند ديدى (۱)

فَذَلِكَ الَّذِي يَدُعُّ الْيَتِيمَ ﴿۲﴾

اين همان كس است كه يتيم را بسختى مى ‏راند (۲)

وَلَا يَحُضُّ عَلَى طَعَامِ الْمِسْكِينِ ﴿۳﴾

و به خوراك‏ دادن بينوا ترغيب نمى ‏كند (۳)

فَوَيْلٌ لِلْمُصَلِّينَ ﴿۴﴾

پس واى بر نمازگزارانى (۴)

الَّذِينَ هُمْ عَنْ صَلَاتِهِمْ سَاهُونَ ﴿۵﴾

كه از نمازشان غافلند (۵)

الَّذِينَ هُمْ يُرَاءُونَ ﴿۶﴾

آنان كه ريا مى كنند (۶)

وَيَمْنَعُونَ الْمَاعُونَ ﴿۷﴾

و از [دادن] زكات [و وسايل و مايحتاج خانه] خوددارى مى ‏ورزند